Gelegen aan de westkant van de stedelijke sector van Machu Picchu, is de Intihuatana-steen (ook gespeld als Intiwatana) een prachtig gebeeldhouwde rots die de Inca's misschien hebben gebruikt voor astronomische doeleinden, evenals spirituele en religieuze ceremonies. In Quechua vertaalt het woord Intihuatana zich als "hitching post of the sun", maar het is onbekend waar de oorsprong van de term vandaan komt.
De Intihuatana-rots, gegraveerd in één grote graniet, bevindt zich bovenaan een grote terraspiramide en bevindt zich in de buurt van de Royal Plaza en is een iconisch kenmerk van Machu Picchu. Een deel van de basis van de Intihuatana-rots is gevormd met een trapsgewijze uitholling die zou zijn gebruikt als een altaar voor offergaven en offers. Aan de andere kant van het altaar bevindt zich een mysterieuze uitstekende lip die wijst naar het magnetische noorden. De top van de rots is uitgehouwen in een vierkant met elk van zijn hoeken die de 4 windstreken markeren: noord, oost, zuid en west. De vlakke kant van het plein van noord naar oost markeert de winterzonnewende (21 juni) en de kant van oost naar zuid markeert de zomerzonnewende (22 december). Bij zonsopgang tijdens de zonnewende projecteert het zonlicht de Intihuatana om een \u200b\u200bdriehoek van licht te produceren die 2 vreemde concentrische cirkels op de vloer verlicht.
Niemand weet echt zeker waar de Intihuatana Stone voor is gebruikt, sommige historici geloven dat het als een zonnewijzer is gebruikt, terwijl anderen het gebruik ervan als een astronomisch observatorium theoretiseerden. Een andere theorie was dat de steen een rots vol energie was; een brandpunt van de positieve energie in Machu Picchu en van de omringende energiestromen die de rots instromen. In het verleden plaatsten bezoekers van Machu Picchu hun handen op de steen om de positieve energie van de steen te absorberen, maar tegenwoordig wordt de steen afgescheiden van voorbijgangers met een permanente bewaker die over de steen waakt.